Kiedy nie wieje, to nie wiem, co robi wiatr Kiedy cię nie ma, wiem, jaki się robi świat Już nawet Joji na słuchawkach brzmi jak żart Siedzę i kręcę w tym slow motion własny płacz Dziś spadnie deszcz, a później pewnie znowu łzy Jestem wędrowcem, który biegnie w morzu mgły Na zewnątrz dobrze, a wszystko w środku drży Zniknęło słońce i świat nie jest w końcu zły
風が吹いていないときは、風は何をしているのかわからない 君がいないときは、世界がどんなふうになるか知っている もう、ヘッドホンで Joji を聞いても、まるでアートのように聞こえる 座って、このスローモーションの中で、自分の涙を流している 今日は雨が降る、そしてきっとまたすぐに涙が流れるだろう 私は霧の海を走る旅人 外見は良いけど、内側はすべて震えている 太陽が消えて、世界は結局悪くない
Bo jest najgorszy, więc musimy się trzymać za rączki Ludzie wokół są smutni jak w Rosji Nienawidzę Warszawy i nie chodzę sam do lekarzy, nie jestem dorosły Może jakoś to przejdzie do wiosny Czytam wasze pojebane posty Tyle toksyn w sobie macie chłopcy To gorsze niż ta czarna kawa i tosty Szczeniaku, życie to nie jest Wall Street Wydałem ten twój łańcuch na książki Gdyby nastrój zależał od forsy nie czułbym się źle, ale czuję się źle Także jebać pieniążki, nawet cukier potrafi być gorzki Jebać wasze prezenty i wstążki, pewnie bym zdechł, gdybym łykał te krążki
なぜなら、世界は最悪だから、私たちは手をつないでいなければいけない 周りの人たちはみんな、ロシアの人みたいに悲しい ワルシャワが嫌いだし、医者にも一人では行かない、大人じゃない たぶん、いつか春には治るかもしれない 君たちのめちゃくちゃな投稿を読む みんな、自分の中にたくさんの毒を持っている この黒いコーヒーとトーストよりひどい 子犬よ、これはウォール街じゃないんだ 君のお金を金持ちに渡した もし気分がお金で決まれば、私は悲しく感じないだろうけど、悲しく感じてる 金にうんざり、砂糖だって苦くなることがある 君たちのプレゼントや偽善もうんざり、もしこれらの薬を飲み続けたら、きっと死んでいただろう
Dziś spadnie deszcz, a później pewnie znowu łzy Jestem wędrowcem, który biegnie w morzu mgły Na zewnątrz dobrze, a wszystko w środku drży Zniknęło słońce i świat nie jest w końcu zły
今日は雨が降る、そしてきっとまたすぐに涙が流れるだろう 私は霧の海を走る旅人 外見は良いけど、内側はすべて震えている 太陽が消えて、世界は結局悪くない
Bo jest najgorszy, ból jest przy głowie tak jak odrosty Obrosłem za bardzo, wypadł mi włos pokryty białą farbą Mój ojciec tylko ojca grał jak Brando Myślałem, że dawno za mną to szambo Ale chyba nie, chyba jest źle Szczęśliwe rodziny ryją mi łeb, patrzę głodny na malowany chleb Na przemian wraca tęsknota i gniew, tylko jej oczy działają jak lek Biorę dawki podwójne, mogę łykać je tak jak komunie Nawet nie pytaj teraz co u mnie Ja nic nie rozumiem, w butach na koturnie Nadchodzi smutek, żebym lepiej słyszał Nie wiem o czym mam rapować i pisać Linie są proste tak jak linia życia Zazwyczaj kiedy się przedawkuje - szpital
なぜなら、世界は最悪だから、痛みは髪を切るみたいに頭についてくる 私は大きくなりすぎた、白く塗られた髪が抜け落ちた 私の父はブラントのように、ただ父を演じている ずっと前に、このクソが私についてくると思った でも、そうじゃないみたい、悲しいんだ 幸せな家族は私の肉をむさぼり食う、私は絵の具で塗られたパンを見て空腹でいる 絶えず、ノスタルジアと怒りが戻ってくる、彼女の目は薬のように効く 二重の量を服用する、まるで聖餐式のように飲み込める 今は私の様子を尋ねないで 何も理解できない、厚底の靴を履いて 悲しみは近づいてくる、もっとよく聞こえるように 何についてラップをするか、何を書くか、わからない ラインはまっすぐ、人生のラインのように いつも、過剰摂取するときは、病院だ
Dziś spadnie deszcz, a później pewnie znowu łzy Jestem wędrowcem, który biegnie w morzu mgły Na zewnątrz dobrze, a wszystko w środku drży Zniknęło słońce i świat nie jest w końcu zły
今日は雨が降る、そしてきっとまたすぐに涙が流れるだろう 私は霧の海を走る旅人 外見は良いけど、内側はすべて震えている 太陽が消えて、世界は結局悪くない
